آلرژی به لاتکس واکنشی به لاتکس لاستیک طبیعی است، ماده ای که از شیره درخت لاستیک (Hevea brasiliensis) به دست می آید. بسیاری از محصولات با لاتکس لاستیک طبیعی ساخته می شوند، از جمله دستکش های لاستیکی معاینه، بادکنک ها و کاندوم ها. واکنش ها به لاتکس از خفیف تا شدید متغیر است و حتی می تواند کشنده باشد.

افراد مبتلا به آلرژی به لاتکس هنگام استنشاق (نفس) ذرات لاتکس یا تماس فیزیکی با لاتکس ممکن است واکنش آلرژیک داشته باشند. علائم واکنشhttps://abidipharma.com/health-items/what-is-allergy/ به لاتکس شامل تحریک پوست، بثورات پوستی، کهیر، آبریزش بینی و مشکل در تنفس است. هیچ درمانی برای آلرژی به لاتکس وجود ندارد. افراد مبتلا به این عارضه باید از محصولات حاوی لاتکس خودداری کنند و از دستبندهای هشدار دهنده استفاده کنند.

آلرژی به لاتکس چقدر شایع است؟

آلرژی به لاتکس نادر است. کمتر از 1٪ از مردم در ایالات متحده به لاتکس حساسیت دارند. آلرژی به لاتکس در سال های اخیر کاهش یافته است زیرا بیمارستان های بیشتری اکنون از دستکش های بدون لاتکس و بدون پودر استفاده می کنند.

هر کسی ممکن است به آلرژی به دستکش لاتکس مشکی مبتلا شود، اما برخی افراد در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری هستند. عوامل خطر برای آلرژی به لاتکس عبارتند از:

قرار گرفتن مکرر در معرض لاتکس: تماس مکرر با لاتکس می تواند باعث واکنش بیش از حد بدن و ایجاد واکنش آلرژیک شود. افرادی که به طور مرتب از دستکش لاتکس استفاده می کنند، بیشتر احتمال دارد به لاتکس حساسیت داشته باشند. ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی، دندانپزشکان و افرادی که در صنعت زیبایی کار می کنند در معرض خطر بیشتری هستند.

روش‌های جراحی مکرر: کودکان و بزرگسالانی که چندین عمل جراحی داشته‌اند، خطر ابتلا به آلرژی به لاتکس را افزایش می‌دهند. کودکان مبتلا به اسپینا بیفیدا به خصوص به احتمال زیاد آلرژی به لاتکس دارند زیرا درمان این بیماری شامل چندین روش پزشکی و جراحی در سنین پایین است. لوازم پزشکی برای این روش‌ها (از جمله کاتترها و دستکش‌های لاستیکی) اغلب حاوی لاتکس هستند.

سابقه آلرژی: سایر آلرژی ها، از جمله رینیت آلرژیک (تب یونجه)، اغلب همراه با آلرژی به لاتکس رخ می دهد. افرادی که به لاتکس حساسیت دارند ممکن است به برخی مواد غذایی از جمله موز، کیوی، آووکادو و شاه بلوط حساسیت داشته باشند. ارتباط بین آلرژی به لاتکس و آلرژی غذایی را سندرم لاتکس-غذا می نامند.

انواع حساسیت به لاتکس چیست؟

دو نوع واکنش آلرژیک به لاتکس لاستیک طبیعی وجود دارد. انواع واکنش های لاتکس عبارتند از:

آلرژی به لاتکس با واسطه IgE (نوع I): فرد مبتلا به آلرژی به لاتکس نوع I به پروتئینی از درخت لاستیک طبیعی حساسیت دارد. قرار گرفتن در معرض لاتکس باعث می شود که سیستم ایمنی آنتی بادی های IgE (ایمونوگلوبولین E) بسازد. این آنتی بادی ها باعث ایجاد علائم واکنش آلرژیک می شوند. آلرژی به لاتکس با واسطه IgE می تواند تهدید کننده زندگی باشد.

درماتیت تماسی با واسطه سلولی (نوع IV): این آلرژی باعث تحریک و التهاب پوست (درماتیت تماسی) می شود. ممکن است تاول ها روی پوست ایجاد شوند و ممکن است مایع ترشح کنند. درماتیت تماسی با واسطه سلولی تهدید کننده زندگی نیست، اما ممکن است بسیار آزاردهنده باشد و در برخی موارد باعث ایجاد حساسیت به لاتکس با واسطه IgE نیز شود.

علائم و علل

علائم آلرژی به لاتکس چیست؟

علائم واکنش آلرژیک به لاتکس می تواند خفیف یا شدید باشد. آنها می توانند بلافاصله پس از قرار گرفتن در معرض لاتکس یا تا چند ساعت بعد ظاهر شوند. ممکن است در اولین تماس با لاتکس علائمی نداشته باشید. علائم آلرژی به لاتکس عبارتند از:

تحریک پوست: خارش، التهاب، قرمزی و تورم پس از تماس پوست با لاتکس ظاهر می شود. به عنوان مثال، ممکن است پس از منفجر کردن بالون، خارش لب‌ها یا تحریک واژن پس از رابطه جنسی با شریکی که از کاندوم لاتکس استفاده کرده است، داشته باشید.

راش: بثورات خارش دار در جایی که لاتکس پوست شما را لمس کرده است ظاهر می شود. بثورات آلرژی به لاتکس معمولاً در عرض یک روز پس از قرار گرفتن در معرض ظاهر می شود. بثورات در صورت تماس با پوست سایر قسمت های بدن شما می تواند گسترش یابد. اما شما می توانید از عوامل دیگری مانند استفاده بیش از حد از ضد عفونی کننده دست یا شستن بیش از حد دست ها، راش ایجاد کنید.

کهیر، آبریزش بینی و عطسه: خارش، آبریزش چشم و التهاب اطراف بینی و دهان شایع است. چشم ها ممکن است متورم و قرمز شوند.

مشکلات تنفسی: افرادی که واکنش های آلرژیک شدید دارند ممکن است خس خس سینه یا مشکل در تنفس داشته باشند. در موارد شدید، آنافیلاکسی ممکن است رخ دهد. آنافیلاکسی می تواند کشنده باشد. اگر شما یا شخصی که می شناسید واکنش آلرژیک دارد و نمی تواند نفس بکشد، با 911 تماس بگیرید یا به اورژانس بروید.

چه چیزی باعث واکنش های آلرژیک لاتکس می شود؟

در طی یک واکنش آلرژیک با واسطه IgE، سیستم ایمنی بدن شما نسبت به ماده ای (مانند لاتکس) که برای اکثر افراد مضر نیست، بیش از حد واکنش نشان می دهد. سیستم ایمنی بدن شما سعی می کند با آزاد کردن یک ماده شیمیایی به نام هیستامین در جریان خون از شما محافظت کند. هیستامین باعث علائم واکنش آلرژیک می شود. ممکن است کهیر، آبریزش بینی و مشکلات تنفسی را تجربه کنید.

واکنش آلرژیک به انواع دستکش پزشکی ممکن است هنگام لمس یا تماس با محصولات لاتکس رخ دهد. اگر ذرات لاتکس ریز موجود در هوا را تنفس کنید، سیستم ایمنی بدن شما نیز ممکن است واکنش نشان دهد. ممکن است اولین باری که در معرض لاتکس قرار می گیرید واکنشی نداشته باشید. با هر بار قرار گرفتن در معرض، واکنش های آلرژیک شما ممکن است بدتر شود.

تشخیص و آزمایشات

آلرژی به لاتکس چگونه تشخیص داده می شود؟

ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما را معاینه می کند و در مورد علائم و قرار گرفتن در معرض لاتکس می پرسد. شما باید اطلاعاتی در مورد سایر آلرژی های خود از جمله واکنش به غذاها به اشتراک بگذارید. اگر سابقه خانوادگی آلرژی دارید، به پزشک خود اطلاع دهید.

ارائه دهنده شما ممکن است آزمایش خون را برای بررسی حساسیت به لاتکس تجویز کند. ارائه دهندگان همچنین از تست پوستی برای تشخیص حساسیت به لاتکس استفاده می کنند.

تست خراش پوستی چیست؟

این آزمایش رایج ممکن است کمی ناراحت کننده باشد، اما دردناک نیست. ارائه دهنده شما مقدار کمی لاتکس را روی پوست شما قرار می دهد (معمولاً روی ساعد یا پشت شما) و پوست را با سوزن خراش می دهد یا می سوزاند. خاراندن پوست باعث می شود کمی لاتکس به زیر سطح نفوذ کند.

اگر به لاتکس حساسیت یا دستکش نیتریل مشکی دارید، ناحیه قرمز و خارش دار می شود. ممکن است توده های برآمده ای به نام چرخک ایجاد کنید (آنها شبیه کهیر هستند). تحریک پوست و چرخش نشان می دهد که سیستم ایمنی شما در حال واکنش است. معمولا 15 تا 30 دقیقه طول می کشد تا یک واکنش رخ دهد.

مدیریت و درمان

آیا حساسیت به لاتکس قابل درمان است؟

هیچ درمانی برای آلرژی به لاتکس وجود ندارد. اگر به لاتکس حساسیت دارید، باید:

از محصولات حاوی لاتکس خودداری کنید.

به ارائه دهندگان، مراقبان، معلمان و دوستان خود بگویید که آلرژی دارند.

از مناطقی که ممکن است لاتکس در هوا وجود داشته باشد، مانند اتاق بیمارستان که در آن ارائه دهندگان از دستکش لاتکس استفاده می کنند، خودداری کنید.

با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد پوشیدن دستبند هشدار پزشکی صحبت کنید. در مواقع اضطراری پزشکی، این دستبند به دیگران امکان می‌دهد متوجه شوند که به لاتکس حساسیت دارید.

اگر یک واکنش آلرژیک با واسطه IgE به لاتکس تشخیص داده شد، باید اپی نفرین تزریقی را همراه داشته باشید. به مراقبان، دوستان و اعضای خانواده نشان دهید که اگر واکنش نشان می دهید و نمی توانید به خودتان تزریق کنید، چگونه به شما تزریق کنند.

جلوگیری

آیا می توانم از واکنش آلرژیک به لاتکس جلوگیری کنم؟

هیچ راهی برای جلوگیری از حساسیت به لاتکس وجود ندارد، اما ممکن است بتوانید از واکنش آلرژیک جلوگیری کنید. اگر به لاتکس حساسیت دارید، باید از محصولات حاوی لاتکس خودداری کنید. قبل از انجام یک عمل پزشکی یا کار دندانپزشکی، آلرژی خود را به ارائه دهندگان خود بگویید. از آنها بخواهید از دستکش ها و تجهیزات بدون لاتکس استفاده کنند.

هنگام سفارش از رستوران، اگر حساسیت شدید به لاتکس دارید، از شخصی که غذای شما را تهیه می کند بخواهید دستکش های بدون لاتکس بپوشد.

بسیاری از لوازم خانگی روزمره، تجهیزات پزشکی و لباس و خرید دستکش وینیل لیبرتون هستند. خواندن دقیق برچسب ها ضروری است. شما باید از محصولات حاوی لاتکس خودداری کنید، از جمله:

بالن.

قطعات لباس و کفش، مانند کش در لباس های زیر، کت های بارانی و چکمه های بارانی، و کف کفش های کتانی یا کفش های دیگر.

وسایل اطراف خانه، از جمله کش لاستیکی، پشتی فرش و تعدادی اسباب بازی و باند.

وسایل مراقبت شخصی مانند نوار بهداشتی، کاندوم و دیافراگم.

پستانک و پستانک برای شیشه شیر بچه.

برخی از انواع آرایش، رنگ صورت و ماسک مورد استفاده برای لباس.

در صورت داشتن حساسیت به لاتکس از چه غذاهایی اجتناب کنم؟

چندین غذا می توانند باعث واکنش آلرژیک در افراد مبتلا به آلرژی به لاتکس شوند. اکثر افراد مبتلا به آلرژی به لاتکس به این غذاها حساسیت ندارند و فقط در صورتی باید از آنها اجتناب کنید که توسط ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی آلرژی/ایمونولوژی شما تجویز شده باشد. غذاهایی که بیشتر در افراد مبتلا به آلرژی به لاتکس واکنش ایجاد می کنند

منبع :

• بیوتی سنتر
• clevelandclinic